“Hè nee, al die klei van vorig jaar is helemaal uitgedroogd! Steen hard, dat kan dus weg”, en hup, begin van het jaar gaat alles de container in.. “Neee!! Niet doen!”, roep ik dan. Zo zonde van dat materiaal wat alleen maar een beetje zorg nodig heeft.
En daarbij, denk eens aan de duurzaamheid van materiaal maar ook de kosten, de klei die op school word gebruikt is vaak niet zo duur maar toch is het zonde van het geld en materialen wat er ingestopt is om dat ene brood (zoals een heel blok klei heet) te maken.
Klei is namelijk een natuurproduct

Klei is namelijk een natuurproduct en met een beetje liefde tover je het zo om tot een goed bruikbaar product.

Om er voor te zorgen dat de klei goed afgesloten zit heb je speciale klei emmers, nou zijn deze vaak best prijzig maar een stevige saus emmer (eentje van 10L van de snackbar bv) dient zich hier ook goed voor! Dit zijn stevige emmers die goed en luchtdicht af te sluiten zijn.
Enkele praktische tips voor uitgedroogde klei:
- Is een (brood) klei keihard, sla het dan in kleine gelijke stukken. Doe deze stukken in een emmer en giet er voor ¼ deel water over. Dek de emmer af tot de volgende dag. Dan de klei uit de emmer halen, en doorknede tot een bruikbare klei.
Is de klei alsnog te hard, bovenstaande herhalen en niet opgeven!
- Een andere methode, geschikt voor klei die nog niet helemaal uitgedroogd is.
Bovenaan de buitenzijde van de kleiklomp opstaande randen maken, zodat er een ‘waterteiltje’ \__/ ontstaat. Water in het ‘teiltje’ gieten. Enkele uren laten staan. Water eraf gieten, de kleiklomp goed in plastic verpakken of in de afgesloten emmer stoppen en een nacht laten rusten. Zondig herhalen ook deze stappen herhalen en heb geduld.